Maatstaf

From Wikipedia, the free encyclopedia

Maatstaf was a Dutch literary magazine, founded in 1953 by Bert Bakker.[1] Bakker, who was the magazine's first editor, is credited with bringing in poets such as Ida Gerhardt.[2] The magazine had a reputation for publishing "realist" authors (such as Maarten 't Hart),[3] and was categorized as "neoromantic," one of a number of Dutch literary magazines in an "anti-experimental tradition."[4] Dutch poet Gerrit Komrij, who edited the magazine from 1969 on, was the subject of a themed issue in 1984,[5] and again in 1996, this last time centered on a collection of ten homo-erotic poems he had published in 1978, Capriccio. In that same year, 1996, the magazine, with a new team of editors, was renewed following a "conservative revolution."[6]

Maatstaf was a leading magazine for Dutch poetry until the 1970s, when it was supplanted by magazines such as De Revisor and Raster. In 1999, De Arbeiderspers ceased its publication.[7]

Editors[edit]

References[edit]

  1. ^ Slot, Pim (1997). Een stille revolutie?: cultuur en mentaliteit in de lange jaren vijftig. Verloren. p. 36. ISBN 978-90-6550-549-1.
  2. ^ Reitsma, Anneke (1998). Een naam en ster als boegbeeld: de poëzie van Ida Gerhardt in symbolistisch perspectief. Van Gorcum. p. 15. ISBN 978-90-232-3413-5.
  3. ^ Blom, Onno (17 December 1998). "Een kroonluchter die weer brandt". Trouw. Retrieved 29 November 2010.
  4. ^ "Week 6: Poëzie na 1945: Experimentelen en anti-experimentelen". Utrecht University. Retrieved 29 November 2010.
  5. ^ Blom, Onno (2 March 2004). "'Deze waereld is niet voor mijn plezier ingericht' of: 'Hier irrt Komrij!'". Trouw. Retrieved 29 November 2010.
  6. ^ Maas, Michel (19 March 1996). "Regels van Komrij uitgelegd aan lezers". de Volkskrant. Retrieved 29 November 2010.
  7. ^ Blom, Onno (6 October 1999). "Arbeiderspers heft tijdschrift Maatstaf op". Trouw. Retrieved 29 November 2010.
  8. ^ Fortuin, Arjen (August 1999). "De poëtische tegendraadsheid van Gerrit Komrij". NRC Handelsblad. Retrieved 29 November 2010.
  9. ^ "Mensje van Keulen". VPRO. Archived from the original on 31 January 2010. Retrieved 29 November 2010.
  10. ^ Schutte, Xandra (13 December 2006). "Mensje van Keulen: 'Als mijn personages ongelukkig zijn, voel ik me voldaan'". Vrij Nederland. Retrieved 29 November 2010.