User:Artemis Andromeda/sandbox/wilanow
History
[edit]The oldest known records of the settlement od Milanów (also known as Milanowo), located in the nothern portion of modern Wilanów, dates back to the 13th century. At the time, it was owned by the Benedictines, who built there a wooden church. In 1338, the village became the property of duke Trojden I, Duke of Czersk.
Wilanów był jedną z najstarszych osad w okolicach Warszawy. Do drugiej połowy XVII w. używano nazwy Milanów. Wieś Milanowo do 1338 roku była własnością opactwa benedyktynów w Płocku[6][7]. W 1338 r. stał się własnością księcia czerskiego i sochaczewskiego Trojdena. Kolejni właściciele Milanowa to między innymi: Milanowscy, Leszczyńscy, Krzyccy.
Nim Wilanów stał się Wilanowem, świetną siedzibą króla Jana, był Milanowem, starą osada jakich wiele. Nawet bardzo starą; najwcześniejsze ślady osadnictwa odkryte przez archeologów datuje się między 150 a 50 rokiem p.n.e. Pierwsze dokumenty na temat Milanowa pochodzą z początku XIII wieku, kiedy osada ta należała do zakonu benedyktynów z Płocka. Wsparli oni budowę drewnianego kościoła parafialnego, ale już w 1338 roku na podstawie umowy przekazali dobra milanowskie księciu czerskiemu i sochaczewskiemu Trojdenowi.
W połowie XIV wieku, w nagrodę za swe czyny wojenne, dzielny rycerz Stanisław ze Strzelczykowa otrzymał Milanów od mazowieckiego księcia Kazimierza, a razem z nim przyjął nazwisko – Milanowski. Pieczętował się herbem Jastrzębiec. Parafia milanowska rozrastała się i w końcu XV wieku obejmowała Powsinek, Zawady, Narty, Okrzyszyn i Kępę. Źródła mówią, że w końcu XVI wieku rodzina Milanowskich mieszkała w solidnym murowanym dworze i utrzymywała nowy kościół zbudowany po pożarze starej, gotyckiej świątyni. Ród ten, z którego wyszło wielu znacznych urzędników ziemskich, a nawet jeden uczony, Stanisław, związany z Uniwersytetem w Paryżu, gospodarzył na tych ziemiach aż do połowy XVII wieku. Wtedy to nabył je Bogusław Leszczyński, dziad przyszłego króla Stanisława i z rozmachem zaczął budować barokowy podmiejski pałac odpowiedni dla jego pozycji, był bowiem podkanclerzym koronnym. Jego plany przekreślił najazd szwedzki, a wkrótce potem śmierć. Milanów przechodził z rąk do rąk, aż wreszcie w roku 1677 kupił go wojewoda ruski i podskarbi wielki koronny Marek Matczyński, przyjaciel króla Jana Sobieskiego, który zapragnął uczynić z tego miejsca swoją podmiejską siedzibę. Zgodnie z prawem, w Rzeczypospolitej król nie mógł nabywać dóbr ziemskich, dlatego potrzebna była pomoc Matczyńskiego, wiernego towarzysza wojennych trudów
Wieś szlachecka Milianowo w 1580 znajdowała się w powiecie warszawskim ziemi warszawskiej województwa mazowieckiego[8]. Na terenie Wilanowa występowało także osadnictwo olęderskie[9].
Pierwotnie nazwa brzmiała Milanowo lub Milanów. Pojawia się ona kilkukrotnie w średniowiecznych zapiskach jako: Mylynow (1350), Milonowo (1377), Milonów (1422), Milonowo (1426). Pochodzi ona od nazwy osobowej Milon lub Milan, wywodzącej się prawdopodobnie z imion złożonych typu Milosław, Milobrat. Obecna forma powstała najprawdopodobniej poprzez spolszczenie zlatynizowanej nazwy rezydencji Villa Nova[10][11], po jej powstaniu w XVII wieku[12].